Pomniki przyrody to zwykle pojedyncze okazy przyrody ożywionej bądź nieożywionej. Najczęściej występującymi w lasach pomnikami przyrody są najstarsze i największe drzewa. W 2012 r. mieliśmy ich w całej Polsce już prawie 11 tys., z czego 8,5 tys. stanowiły właśnie drzewa.
 

  Na terenie Nadleśnictwa Kup wykazano 21 pomników przyrody, w tym 4 grupy drzew pomnikowych. Za najstarsze drzewo uznaje się dęba szypułkowego  "Klara" znajdującego się w okolicach Popielowa ( wiek ponad 600 lat ) i cisa pospolitego, który rośnie w Łubnianach ( poza terenem Nadleśnictwa Kup ), a jego wiek oceniono na ponad 500 lat. Aktualnie jest prowadzona przez Urzędy Gmin weryfikacja pomników przyrody i w najbliższym czasie ich ilość może ulec zmianie.

Najciekawszym pomnikiem przyrody jest Dąb „Klara" rosnący w lesie przy osadzie Klink-Kolonia Popielowska. Na temat dębu krąży wiele legend:

• Jedna z najstarszych mówi o córce książęcej, która tutaj znalazła schronienie przed ścigającymi ją wrogami. Jej ojciec na znak wdzięczności umieścił na dębie tabliczkę z imieniem córki.
• Inna  opowiada o tym, że po wycięciu drzew wokół „Klary" przyszła kolej na jej ścięcie. Wtedy rozpętała się burza i odłamany konar zabił dwóch ludzi – od tego czasu nikt nie ważył się na ścięcie drzewa.
• Kolejna opowiada o parze bocianów, które miały gniazdo na tym dębie przez 25 lat. Pewnego razu odrzański szyper chciał zrabować z gniazda jaja. Rodzice bronili swego potomstwa i szyper runął na ziemię wraz z gniazdem.
• W czasie wojen napoleońskich ok. 1814r. zakochana para wyryła swoje inicjały na dębie „K.P. Klara i Paul" i wymienili się pierścionkami. Młodzieniec poszedł na wojnę i nigdy nie powrócił.
• Jest wiele innych romantycznych opowieści o dębie „Klara" – z tragicznymi i szczęśliwymi zakończeniami.